Historia

Dla Łochowa i jego okolic dzieje historyczne udokumentowane najstarszym zapisem zaczynają się datą 6 stycznia – „Święto Królów” w 1488 roku, w którym to dniu „Mikołaj z Łochowa, właściciel tych dóbr, erygował(postanowił, zobowiązał się wybudować i uposażyć) kościół parafialny w tej wsi Łochowa.” Zapis ten znajduje się w księdze parafialnej kościoła w Kamionnie jako fakt erygowania kościoła i parafii w Łochowie, przeniesionego w następnym roku do Kamionny, zwanej wówczas Kamionolasem.

Przekazy pamięciowe wskazują na nazwę Łochów nie tylko od stanowiska „łowczego”, ale również od „łochwy” – zimowego legowiska niedźwiedzia, czy też nawet od „łochini„ – jednej z jagód leśnych. Z ustnych przekazów dowiadujemy się, że odbywały się tutaj „królewskie łowy”, których tradycja sięgała aż po XX wiek. Można więc wnioskować, że z funkcją osadnika w Łochowie było ważne i rozpowszechnione w dawnych czasach stanowisko łowczego.

W owych czasach (XV, XVI wiek) ważną gałęzią gospodarki leśnej było bartnictwo. Puszcza była tu miodna, co stanowiło jej bogactwo. Miód odgrywał znaczną rolę w życiu ówczesnych ludzi (nie było wtedy cukru). W drodze fermentacji z miodu pozyskiwano napój alkoholowy, z wosku wyrabiano świece do dworskich pańskich pomieszczeń oraz kościołów.

Pierwsze udokumentowane wzmiankę o istnieniu Łochowa znajdujemy w wyciągu z aktów zachowanych w Archiwum Konsystorza Generalnego Płockiego. Jest tu mowa o akcie erekcji kościoła w Łochowie.